Czym jest dyrektywa NIS2 i jakie są przesłanki jej wprowadzenia?
Dyrektywa NIS2 (Network and Information Security Directive) to unijne przepisy mające na celu poprawę poziomu cyberbezpieczeństwa w krajach członkowskich. NIS2 zostanie w Polsce transponowany do prawa krajowego poprzez nowelizację ustawy o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa (UKSC) i oczekuje się, że wejdzie ona w życie w Q1 2025 r.
Stan implementacji pierwszej dyrektywy NIS w poszczególnych państwach członkowskich pozostawiał wiele do życzenia. Wobec sytuacji geopolitycznej, konieczności wzmocnienia bezpieczeństwa cyfrowego opracowano nowe wytyczne o nazwie NIS2. Krytyczna infrastruktura, jak energetyka, transport czy opieka zdrowotna, będzie zdecydowanie lepiej chroniona. Unijna dyrektywa NIS2 obejmuje również więcej sektorów i firm niż jej wcześniejsza wersja, ujednolica standardy cyberbezpieczeństwa w całej UE i wprowadza większą odpowiedzialność zarządów
NIS2 wprowadza więc bardziej rygorystyczne niż dotychczas wymagania dla większej liczby kluczowych sektorów gospodarki. Nowością jest objęcie wytycznymi po raz pierwszy także bezpieczeństwa łańcucha dostaw, a najważniejsze wytyczne dotyczą konkretnych obowiązków w zakresie monitorowania infrastruktury, wykrywania i reagowania na incydenty bezpieczeństwa.
Dyrektywa NIS2 wyróżnia dwie grupy podmiotów, które są objęte nowymi wytycznymi i określa je jako podmioty kluczowe i ważne, a jako ich najważniejsze obowiązki wyróżnia:
-
wdrożenie odpowiednich i proporcjonalnych środków technicznych, operacyjnych i organizacyjnych w celu zapewnienia bezpieczeństwa systemów informatycznych,
-
zarządzanie ryzykiem dla bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych,
-
monitorowanie i reagowanie na incydenty bezpieczeństwa,
-
zapobieganie wpływowi incydentów na odbiorców ich usług lub na inne usługi bądź minimalizowania takiego wpływu.
Środki te mają uwzględniać wszystkie zagrożenia i chronić przed incydentami, a w razie ich wystąpienia dyrektywa nakłada obowiązek zgłaszania do określonej instytucji w ściśle określonym czasie i trybie. Podmioty kluczowe i ważne ponadto będą musiały przeprowadzać audyt swojego systemu zarządzania bezpieczeństwem informacji co najmniej raz na dwa lata i przesyłać wyniki audytu do właściwego organu ds. cyberbezpieczeństwa. Podmioty mogą również podlegać ocenie bezpieczeństwa przez właściwy organ lub CSIRT.